Er hægt að affriða landssvæði?

Mikið hefur verið rætt og ritað um allar þær tekjur sem við getum fengið með þvi að selja ferðamönnum aðgang að “ósnortinni” náttúru. Hugsunin er víst sú að gera þjóðgarða sem víðast og ferðamenn koma þá til með að flykkjast til Íslands til að skoða þá. Samkvæmt ummælum þeirra sem halda þessu fram þá yrðu tekjurnar fyrir Ísland mjög miklar.

Með þetta í huga hef ég því velt því fyrir mér, og vonast til að einhver sem á þessu kann skil svari mér, hversu miklar tekjur hafa verið af þjóðgarðinum á Þingvöllum frá því t.d. 1970 í samanburði við tekjur af Landsvirkjun og álverinu í Straumsvík frá sama tíma? Það mætti kannski líka skoða tekjur af friðlandinu á Hornströndum. Tölurnar myndu hjálpa efasemdarmönnum eins og mér til að taka afstöðu með eða á móti virkjunum.

Ég held hins vegar að ég sé að fara fram á of mikið. Svörin sem ég geri ráð fyrir að fá eru eitthvað á þá leið að það verði að skoða ferðamannaiðnaðinn í víðara samhengi o.fl. Enginn geti reitt fram tölur máli sínu til stuðnings. Þess í stað verður mér bent á að verið sé að eyðileggja framtíðarmöguleika barna minna og annara til að nýta landið. Gallin er hins vegar sá að til að þau hafi möguleika á að nýta landið þá verður að vera möguleiki á framtíð og líka verður að vera möguleiki á að nýta landið. Mér finnst alveg sjálfsagt að vernda náttúruna og landið. Hins vegar finnst mér að ákvarðanir þurfi að vera teknar á öfgalausan hátt og með yfirveguðum hætti. Ef friðunaráform VG og Ómars Ragnarssonar ná fram að ganga þá verða bara engir möguleikar á að nýta neitt af landinu því þegar búið er að friða land þá er erfitt að affriða það.

Athugasemdir

[Jónas Yngvi Ásgrímsson, 22.3.2007 kl. 10:31]

Þetta eru einmitt svör í anda þess sem ég gerði ráð fyrir að fá. Þ.e. spurningunum er ekki svarað.

Vissulega fer hagnaður af álverunum úr landi en eftir verður tekjuaukning ríkissjóðs og sveitarfélaga í formi skatta og útsvars.